Vele eeuwen geleden werden onze streken geteisterd door de invallen van de Noormannen. De Bruggelingen hadden daarbij nog een bijkomende onheilstichter: een forse beer maakte de omgeving onveilig. Eenzame reizigers of zelfs groepen die zich buiten de muren van de stad waagden, werden door hem aangevallen. De beer was de schrik van de streek. Toen Boudewijn 'met de ijzeren arm' terugkwam van het koninklijk hof in Frankrijk, waar hij officieel als graaf van Vlaanderen was erkend, werd hij even buiten Brugge door een beer aangevallen. Zijn volgelingen, die de faam van de beer maar al te goed kenden, sloegen onmiddellijk op de vlucht. Pas toen ze merkten dat Boudewijn hen niet was gevolgd, keerden ze terug naar de plaats van het onheil.

Boudewijn 'de ijzeren', zo genoemd omdat hij bijzonder goed kon omgaan met wapens, was er in een hevig gevecht gewikkeld met de beer. Naarmate Boudewijn zijn aanvallen verdapperte, nam de woede van de beer toe. Niemand durfde nog dichterbij komen om de nieuwe leenheer te helpen. Plots stelde de beer zich recht op zijn achterste poten en ging met zijn rug tegen een boom staan om zo meerkracht te zetten achter een nieuwe uitval.
Terzelfdertijd echter sprong Boudewijn vooruit en doorboorde de beer met zijn lans. De stoot was zo hevig dat de lans zich onwrikbaar vastzette in de boom. Na een laatste stuiptrekking, nog steeds aan de boom vastgespijkerd, stierf de beer. De beer werd meegenomen en opgezet in de ridderzaal van de burcht.

Eenmaal terug in Brugge, deed het verhaal van het heldhaftig gedrag van de nieuwe leenheer in minder dan geen tijd de ronde. Toen zijn aanstelling als nieuwe leenheer gevierd werd, schonk de stad Brugge aan Boudewijn een gebeeldhouwde, rechtopstaande beer, die sindsdien het bekende zinnebeeld is geworden van de grafelijke stad. Nu waakt er nog steeds een stenen versie over alle vreemdelingen die Brugge bezoeken.

Met die stenen versie bedoelt men natuurlijk het Brugs beertje in de Poortersloge. Daarom dat men het ook het Beertje van de Loge noemt, want het was het embleem van de vereniging "Het Genootschap van de Witte Beer". In 1417 kreeg die vereniging, waarvan de leden allemaal welvarende burgers waren, de toestemming van het stadsbestuur om het beeldje in zijn nis in de gevel van de Poortersloge te plaatsen.