In de koorkapel van de Sint-Niklaaskerk kon je op 4 januari steeds een tafeltje met 2 stenen broden aantreffen. Die dag is nl. het naamfeest van St.-Pharaïlde, waarbij de volgende gebeurtenis in haar levensbeschrijving wordt gedicteerd en telkens wordt herdacht. Het verwijst naar een sage verwoord door één der laatste Gentse rederijkers Prudens van Duyse (1804-1857).

Het beschrijft de verhouding tussen twee zussen die in verschillende omstandigheden leefden. Er was de zus die rijk was en zich alles kon veroorloven. En er was de andere zus die in erbarmelijke omstandigheden in haar levensonderhoud trachtte te voorzien. Op een bepaald ogenblik zag de arme zus zich verplicht bij haar vermogende bloedverwante aan te kloppen voor een stukje brood. Deze wist haar echter te vertellen dat zij geen brood in huis had. Ongeloof natuurlijk bij de arme zus die haar verweet te liegen. “Mocht er ergens brood in mijn woning zijn moge God het direct veranderen in steen”. En zo geschiedde het ook. Al het brood dat de rijke zus bewaarde veranderde in steen.

Tot 1542 bevonden deze stenen broden in de verdwenen kerk van Sint-Pharaïlde aan het Sint-Veerleplein, waarna zij werden overgebracht naar de Sint-Niklaaskerk.