De abdij van Orval herinnert aan de legende van de Italiaanse gravin Mathilde van Toscanië, die omstreeks 1076 per ongeluk haar trouwring in een bron liet vallen. Omdat het een geliefd aandenken was aan haar overleden echtgenoot Godfried–met-de-Bult richtte de gravin zich wanhopig in gebed tot de Maagd Maria. Toen zij enige tijd later de bron bezocht, dook een forel op met de ring in zijn bek.

Volgens de overlevering zou zij daarop de wens hebben uitgesproken dat het gebied voortaan zou luisteren naar de naam ‘Aurea Vallis’ (Latijn voor ‘Gouden Vallei’). De naam van Orval ("val d'or") is zo te verklaren.

Uit dankbaarheid besloot ze op deze gezegende plaats een klooster te stichten. Sindsdien siert de vis met de ring het blazoen van de abdij (en de latere etiketten van het Orvalbier) en kreeg de miraculeuze bron de naam Mathildebron.

De plaatselijke traditie wil dat elk jong meisje dat een geldstuk in de bron werpt binnen het jaar zal trouwen.