Het waren moeilijke tijden voor de streek tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook vele Merchtemnaren hadden het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Ze hadden weinig vrije tijd omdat er hard moest worden gewerkt. Werkdagen van zestien uur waren geen uitzondering. Vlees was erg duur en voor de meeste inwoners nauwelijks te betalen. Om niet onder te doen voor de naburige gemeenten, wilden de Merchtemnaren tonen dat ze toch voldoende geld hadden om vlees te kopen.

Ze maakten houten balletjes, deden daar een laagje gehakt over en gaven zo de indruk dat ze zich toch gehaktballen konden veroorloven. Boterham op menu Die zogezegde gehaktballen legden ze tussen een boterham maar in plaats van in die bal te bijten, schoven ze het balletje altijd een beetje naar achter. Zo leek het wel alsof ze het gehakt opaten maar in feite stond alleen de boterham op het menu. Wanneer de boterham op was, moffelden ze het balletje weg waardoor het leek alsof het opgegeten was.