Tijdens de drooglegging rondom het Baudelopark, waar de vele kanaaltjes werden gedumpt om werkbare ruimte te creëren, kon men na verloop van tijd een drankje nuttigen in de nieuwe plaatselijke herberg.

Zoals regelmatig voorkwam had er zich weer iemand gezondigd aan het ene biertje te veel en begaf deze persoon zich al strompelend op weg naar huis. Terwijl hij over de brug liep aan het eind van de Blekersdijk hoorde hij een lied komende uit het water. Hij kon aan de verleiding niet weerstaan even te kijken over de brugleuning vanwaar de muziek afkomstig was.

Tot zijn grote verbazing zag hij aan de oever een betoverend mooie meermin die speels in het water haar liederen ten gehore bracht. In omstandigheden een niet-nuchter mens typerend daalde hij de oever af. Toen de meermin hem opmerkte gaf ze aanwijzingen naderbij te komen. De man ging op zijn knieën zitten, omhelsde haar, deed zijn ogen dicht en stak zijn lippen vooruit met de gedachte een kusje te krijgen. Plets, kreeg hij mij daar een fikse oorveeg. De meermin proestte het uit en verdween. Ontnuchterd door de slag bleef de man verweesd achter.

Dit verhaal ligt aan de basis van de “Minnemeersbrug”, gelegen aan het Baudelopark rechtover het MIAT.