Image 01 Image 02 Image 03 Image 04 Image 05 Image 06 Image 07
Legende
Gistel

Sint-Godelieve

Sint-Godelieve

Godelieve van Gistel is wellicht één van de meest vereerde Vlaamse Heiligen geweest. Ze werd omstreeks 1052 geboren en stamde af uit een adellijke familie op het slot Londesvoorde (Londefort) nabij Bonen in het graafschap Boulogne. Godelieve stond bekend voor haar liefdadigheid. Heel jong nog werd ze uitgehuwelijkt aan Bertulf van Gistel, zoon van de kasteelheer van Gistel. Een verstandshuwelijk, geregeld door de ouders, en waarbij niet gevraagd werd naar de mening van de aanstaanden. Een groter contrast dan tussen het verfijnde beschaafde meisje en het ruwe volk uit de kuststreek was nauwelijks denkbaar.

Al van bij het begin liep alles verkeerd. Deze man moest niets van haar hebben en hij bleef afwezig op het drie dagen durende huwelijksfeest. Haar schoonmoeder vatte voor haar een niets ontziende haat op. Eenzaamheid en vernedering werden haar dagelijks lot. Van een normaal huwelijksleven was geen sprake. Bertulf keek naar zijn vrouw niet om. Het kwam zelfs zo ver dat hij Godelieve liet verbannen naar zijn moeder, terwijl hij in de ouderlijke burcht bleef wonen. Daar werd ze ondergebracht in de hoeve, bij het dienstvolk. Hier werd ze slechter behandeld dan de minste dienstmeid, maar zij doorstond haar beproevingen op heldhaftige wijze.

Het lukte Godelieve zelfs om te vluchten naar haar ouderlijke huis, waarop haar ouders een klacht indiende bij de bisschop van Doornik en de graaf van Vlaanderen. Daarop moest Bertolf haar terug nemen en goed behandelen. Dat deed Bertolf, maar achter een sluier van schijn zon Bertolf evenwel op een list om toch van haar af te komen. Op aanstoken van zijn jaloerse moeder werd een ongeluk in scène gezet tijdens een korte reis naar Brugge. Toen Bertolf even afwezig was werd Godelieve in zijn opdracht op 6 juli 1070 door zijn knechten gewurgd op het neerhof. Haar levenloze lichaam werd in een poel gedompeld.

Bertolf liet haar begraven in de kapel en een korte tijd later hertrouwde hij en kreeg bij zijn tweede vrouw een blindgeboren dochter. Toen de moeder van het kind na 13 jaar ook overleed en eveneens werd begraven in de kapel naast Godelieve sloop het kind op zekere dag de kapel binnen. Zij knielde op één van de twee graven en smeekte de hemel om haar zicht terug terug te krijgen. Zij werd van haar blindheid genezen door de ogen te wassen met water uit de poel waarin het lijk van de gewurgde Godelieve was geworpen. Nadat het wonder geschiedde constateerde ze dat ze niet op moeders graf maar op de grafsteen van Godelieve had geknield.

Onder invloed van dit wonder trok Bertolf het boetekleed aan, kwam tot inkeer en ondernam vele pelgrimstochten om zijn laatste dagen in klooster te slijten. Drogo, een monnik van de voormalige abdij van Sint-Winoksbergen, schreef tien jaar na haar dood met grote nauwkeurigheid haar leven in de ‘Vita Godeliph’. Hij verklaarde dat zij heilig mocht worden verklaard, omdat zij als verstoten echtgenote haar onverdiende lijden had doorstaan naar het voorbeeld van Christus.

Op 30 juli 1084 werd Godelieve's gebeente door de bisschop van Doornik uit haar graf gelicht en op het altaar in de kerk van Gistel geplaatst, de toen gebruikelijke procedure van heiligverklaring.

Nog steeds wordt de verering van Godelieve in stand gehouden en aan het putwater van Gistel wordt geneeskracht toegeschreven.

Enkele weerspreuken over Godelieve:

  • Als het op St. Godelieve regent, zal het zes weken lang duren.
  • Regen op St. Godelieve zal u 3 weken van waker gerieven.
  • Regen op St.Godelieve, de zee loopt over naar believen.
  • Regen op St. Godelieven's feest, water binnen 6 weken het meest.
  • Als het op St. Godelieve regent, vult zij haar putje voor 40 dagen.
  • Als het op St. Godelieve regent, de Heer de groentetuinen zegent.
Geraadpleegde bron(nen): 

© 2024 Filip Gybels