De mensen die vroeger in Lanaken dicht bij de Maas woonden, hoorden daar vaak een klagende stem die riep: "Haol euver! haol euver!" De stem klonk zo schreiend dat enkele mannen tenslotte in een bootje stapten om op de Maas eens poolshoogte te gaan nemen.

Midden op de rivier bemerkten zij plotseling een hevige wind die hun bootje deed schudden en een grote donkere schaduw vloog voorbij.

De mannen zijn toen haastig naar huis gegaan en het roepen werd daarna nog wel eens gehoord, maar steeds minder.