Een nieuwsitem van jaren geleden over een ‘spookhuis’ te Wilsele bleef me intrigeren. Dus ik besloot om hierover toch eens wat informatie te gaan sprokkelen. Het viel op dat de enige uitgebreide informatiebron hieromtrent te vinden was op het blogplatform blogspot.

Een blogger onder de naam ‘Nicéphore’ was vroeger blijkbaar ook geïntrigeerd geraakt door deze bovennatuurlijke gebeurtenissen en was er zelfs in geslaagd om oude krantenartikels en foto’s terug te vinden. Zijn blog, die voor de fundering van dit artikel heeft gezorgd, kan u hier terugvinden: oudpapier.blogspot.com

We schrijven mei 1972. Kranten berichten over een mysterieus verschijnsel in Wilsele. Verschillende huizen op de Aarschotsesteenweg zouden regelmatig getroffen worden door stenen die op onverklaarbare wijze uit de lucht vallen. Alsook een getuigenis van een bezem die tijdens het kuisen van de stoep plots verdwijnt en achteraf in een boom wordt opgemerkt. Of wat dacht je van een geleverd brood aan de deur die zijn weg zelf naar de broodtrommel had gevonden. De 'Nieuwe Leidsche Courant' uit 1973 spreekt over een broekje van een 16-jarig jongetje dat op een publieke plaats plots omlaag wordt getrokken. Alleszins vooral waarnemingen van vallende stenen bleven toenemen en zorgde voor ongerustheid. Niemand stond tenslotte te wachten om uit het niets een steen op het hoofd te krijgen.

Na lang speurwerk – zo bericht een krantenartikel – zouden de mysterieuze stenenregen gelinkt worden aan een veertienjarig jongetje met buitengewone gaven.

Een van die huizen werd bewoond door de familie Corda, een gezin met vier kinderen. Deze familie was nog niet zo lang woonachtig in Wilsele en was afkomstig uit de Ardennen. Een van de kinderen van de Cordas, Jacques Corda, zou objecten – waaronder dus ook stenen - kunnen verplaatsen zonder er een mechanische kracht op uit te oefenen. De familie zou ervan overtuigd geweest zijn dat de duivel ermee gemoeid was, en stemde erin toe een duiveluitdrijving te laten plaatsvinden door een zekere kardinaal ‘De Brabander’.

Deze gebeurtenissen werden door de media wel gesmaakt. Wilsele kon rekenen op heel wat nieuwsgierigen. Alsook kwam een hoogleraar uit Utrecht langs om het jongetje te onderzoeken. Hij besloot dat Jacques over de kracht ‘parergie’ beschikt en een professor van de KU Leuven oordeelde ‘Telekinese’ als verklaring voor de gebeurtenissen.

Enige tijd later doofde de belangstelling uit, maar de mysterieuze taferelen hebben nog dikwijls plaatsgevonden. Zelfs nog na het vertrek van de familie Corda, want zij verhuisde terug naar de Ardennen.

Het huis was gelegen net achter de spoorwegbrug achter de vaart. Deze locatie was voor de auteur van de blog niet vreemd en moest vaststellen dat dit behekste huis gelegen was vlakbij de plaats van de treinramp op 2 december 1954. Een trein met Duitse voetbalsupporters vloog er uit de bocht met een dodentol die opliep tot 24 en honderden gewonden. Even voordien zou er ook een trein ontspoord geweest zijn, maar zonder ernstige gevolgen.

Meer info over de treinramp: oudpapier.blogspot.com/2012/11/ik-was-tien-en-de-trein-ontspoorde-aan.html

Zou deze dodelijke treinramp in verband kunnen worden gebracht met het mysterie van de stenenregen. De raadselachtige vallende stenen zouden weliswaar spoorwegstenen zijn.

Op 28 februari 2019 kwam de situatie ook nog eens ter sprake in het VRT-programma ‘Van algemeen nut’, een komische talkshow gepresenteerd door Steven Van Herreweghe. In het kader om situaties in spraakmakende reportages van vroeger eens te evolueren werd een rijkswachter uitgenodigd om zijn bevindingen over het mysterie te delen. Hij vertelde dat in 1974, na een periode van rust, Wilsele opnieuw opgeschrikt werd met meldingen van vallende stenen. Dit keer boekten speurders wel succes. In de directe omgeving werden twee kwajongens op heterdaad betrapt met een hoopje stenen. Daarmee was naar eigen zeggen het mysterie opgelost.

Een videofragment van deze uitzending kan u hier bekijken: videofragment ‘Van algemeen nut’, 2019

Hoewel autoriteiten en de media deze zaak lijken weg te zetten als een kwajongensstreek omdat er in 1974 enkele belhamels met steentjes zijn betrapt, zijn heel wat buurtbewoners hiervan minder overtuigd. Heel wat reacties in de Facebookgroep ‘Ge zijt van Wilsele als ge ...’ geven nog meer details over de mysterieuze fenomenen die zich in 1972 in Wilsele hebben afgespeeld.

Ziehier een greep uit de reacties, waargenomen op 14 juli 2023:

En dan tenslotte nog deze getuigenis:

“Het huis bleek in het bezit te zijn van mijn familie. Ik heb veel horen vertellen over wat daar gebeurde. Die jongen kon blijkbaar namen en beschrijvingen geven van de mensen die overleden waren in dat treinongeval.”

De Corda's waren destijds al verhuisd. Het beruchte huis van de familie Corda op de Aarschotsesteenweg is reeds lange tijd afgebroken.

Wanneer we mogen aannemen dat tijdens deze verklaringen de waarheid geen geweld werd aangedaan, kunnen we op zijn minst vaststellen dat er wel talrijke onverklaarbare situaties de buurt opschrikte. Zagen al deze mensen spoken of was er toch meer aan de hand? De vele verklaringen van stenen die uit de lucht vielen, maar ook andere objecten die plots een eigen leven gingen leiden. De vastgebonden kasten ten huize Corda. De jongen, Jacques Corda, die een grote kennis bezat van slachtoffers van een treinramp die destijds 20 jaren voordien plaatsvond. Professoren en geestelijken die verklaarden dat er meer aan de hand was... Zoals bij zoveel raadselachtige fenomenen uit het verleden blijven bewijzen uit en is er enkel ruimte voor gissingen en speculatie. Misschien is net dát de charme van volksverhalen en mysteries.

Vast staat wel dat een slordige vijftig jaar na de waarnemingen, de vliegende stenen toch nog steeds de tongen losmaakt in het Leuvense.

Dank aan de blogger 'Nicéphore' en zijn blog oudpapier.blogspot.com.